7. Στη μνήμη του παππού μου Σαράντη (Χατζησαράντη)
Παπαδέλλη,που όντας επικεφαλής της Δημογεροντίας
της Ανεμώτιας το 1912 συνελήφθη και οδηγήθηκε
στην Οξειά Πέτρα για εκτέλεση από τους Τούρκους.
Τελικά από τη γρήγορη εξέλιξη των γεγονότων τον
εγκατέλειψαν οι δεσμώτες για να σωθούν οι ίδιοι και
έτσι επιβίωσε.
Η ΟΞΕΙΑ ΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΚΑΙ Ο ΛΙΘΟΞΟΟΣ
Δεκέμβρης μήνας ήτανε κατά το μεσονύχτι,
σαν χτύπησαν την πόρτα σου ζαπτιέδες,
Τούρκοι ζωσμένοι μ'άρματα,
χατζάρες, φυσεκλίκια.
Τα μάτια σου τα φωτεινά
σφιχτά διπλοδεμένα,
την ομορφιά τους κράτησαν,
φεγγοβολούσαν πίστη.
Και σαν σε ρίξαν στα ριζά
του βράχου της αγωνίας,
εσύ Ολύμπια αγέρωχη,ασκητική
την όψη σου εκρατούσες.
Τι άραγε σκεφτόσουνα
δεσμώτη εσύ της μοίρας,
που σ'έφερε σ'αυτή τη σμιλεμένη πέτρα,
να καρτερείς ένα σπαθί
τα νιάτα σου να κόψει?
Mήπως του κοσιένα οι ήρωες
τα θούρια του Ρήγα?
τα δυό μικρά βλαστάρια σου,το βιός σου, τα καλά σου?
Σκεφτόσουν μήπως τις άνοιξες,
το ξεμπουμπούκιασμά τους,
ή άκουγες τον άνεμο, πού' παιρνε τα μαλλιά σου
και τα' σπρωχνε στον Όλυμπο, μετά στο Τυρρανίδι? Μάλλον χαιρόσουν π' άκουγες
τις ντουφεκιές πιο κάτω,
μήνυμα πως η λευτεριά
έρχεται,ξημερώνει.
Κι' αν είναι θέλημα θεού
σκεφτόσουν να πληρώσω,
σ'αυτόν το βράχο σύμβολο
θέλω να τελειώσω.
Και συ το γέννημα της γης από τα σωθικά της,
θύμιζε στους περαστικούς πως από τη σκιά σου
πέρασε ένας ακόμα Έλληνας,
περήφανος,καρτερικός,
ένας θεοσεβούμενος πατριώτης.Ένας απλός λιθοξόος.
Παναγιώτης Γ.Παπαδέλλης
Ιούνιος 2013.
Η ΟΞΕΙΑ ΠΕΤΡΑ(επάνω)
Bρίσκεται λίγο πιο πάνω από
το μνημείο στο <<Τυραννίδι>.Στην
πέτρα αυτή ήταν η Διοίκηση του
Τουρκικού Στρατού που έδωσε
και έχασε την τελική μάχη του Κλαπάδου στις 8 Νοεμβρίου 1912..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου