47.ΠΑΡ'ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΑΡΕ ΤΟ Ποίηση Παναγιώτη Γ.Παπαδέλλη με θέμα HOLOCAUST ANTHOLOGY OF POETRY.AΠΌ ΤΟ European art Center and Institute For Eastern Roman Empie Research Studies Institute

47.ΠΟΙΗΣΗ Παναγιώτη Γ. Παπαδέλλη .Παρ'το παιδί μου πάρε το

Είμαι η Ραχήλ,η Εβραία  γειτόνισσα που μένω εδώ πιο κάτω

Μαζί με το μονάκριβο μικρό μου αγοράκι

Που ο θεός μου  χάρισε  κι είναι το μόνο  βιός μου.

Τρέμω καλή μου, ακούω να έρχονται τ’ αχόρταγα θηρία

Που  γκρέμισαν της κόλασης  όλες τις  μαύρες πύλες.

Πάρ’ το παιδί μου  πάρε το, πάρ’το για  να το σώσεις.

Την αγκαλιά σου  άνοιξε μέσα να τ’ αποθέσω

Και τύλιξέ το τρυφερά σα να’ τανε δικό σου.

Μάθε του πιο είναι το σωστό, μ’ όποια κι αν έχεις πίστη,

Ένας θεός μας κυβερνά , ένα και το σωστό του. 

Πάρ’ το παιδί μου πάρε το, είναι καλό παιδάκι.

Έχει ματάκια όμορφα ,χεράκια βελουδένια

Που σ’ αγκαλιάζουν τρυφερά, σκορπούν αθανασία.

Πάρ’ το γιατί έρχονται οι κατακτητές, με τα γαμψά τους νύχια,

Θα  μου  τ’ αρπάξουν βίαια , θα μου το βασανίσουν.

Πάρ’ το  παιδί μου πάρε το και δώσ’ του απαντήσεις

Όταν ρωτάει επίμονα , σαν όλα τα παιδάκια

Για τ’ άστρα, τους αστερισμούς , τον ήλιο, το φεγγάρι .

Πως γίνεται να στέκονται και κάτω να μην πέφτουν,

Ποιός ρίχνει τη βροχή στη γη, ποιός φτιάχνει τ’ άσπρο χιόνι.

Πάρ’ το παιδί μου πάρε το, τα σπλάχνα μου ραγίζουν,

Ποτάμι η θλίψη διαπερνά το δόλιο το κορμί μου,  

Όταν τρυπούνε το μυαλό μου οι πιο φριχτές εικόνες.

Αρχαία  Ελληνίδα, ικέτιδα σέρνομαι στο Ναό σου,  

Κρέμομαι απ’ τα χείλη σου, ζητώ το έλεός σου.

Πάρ’ το παιδί μου πάρε το, δε σκιάζομαι για μένα

Μόνο για κείνο νοιάζομαι σε ποιά φωλιά να κρύψω,

Να μην του λείψει η στοργή ούτε τα παραμύθια.

Εσύ που είσαι Χριστιανή κι’ εγώ που είμαι Εβραία

Κι οι διό μανούλες είμαστε και θα με καταλάβεις.

Πάρ’ το παιδί μου πάρε το κι αν ζήσω και γυρίσω

Να μην τρομάξεις και θαρρείς πως ήλθε μια ζητιάνα.

Τον αριθμό των φασιστών στα χέρια θα σου δείξω

Κι  αν τ’ αγαπήσεις από  καρδιάς σαν να’ τανε δικό σου,

Κράτα το, φτάνει να μου πεις πως είναι ευτυχισμένο.

Μα αν η μοίρα  πιο σκληρή θελήσει να είναι μαζί μου

Και δεν μ’ αφήσει να το δω μεγάλο παλληκάρι

Ούτε γαμπρό στην εκκλησιά εγώ να τ’ οδηγήσω,

Σαν παραμύθι  να του λες πόσο το αγαπούσα

Και πως από τον ουρανό ψηλά  μετρώ τα βήματά του.

Πάρ’ το παιδί μου πάρε το.

Βόλος Ιανουάριος 2015

Δίπλωμα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Τέχνης

 

Ο Καθηγητής Γλωσσολογίας του Πααανεπιστημίου Αθηνών Χριστόφορος Χαραλαμπάκης

  O συμπατριώτης μας Κώστας Βαλέτας σε σύντομη ομιλία .Κριτής ποίησης

 Η απονομή του διπλώματος από τον προεδρο του ΕUARCE Ευάγγελο Ανδρέου
Στην Κριτική  Επιτροπή και οι Λέσβιοι διανοητές συγγραφείς  Κώστας Βαλέτας και Δημήτριος  Καράμβαλης από τον Παπάδο Γέρας.