37.ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΠΑΝΑΝΗ ΒΛΑΜΗ
Ο παππούς μου ο Πανανής (Παναγιώτης) Βλάμης γεννήθηκε το 1881.Τη χρονιά αυτή γεννήθηκε στη Μάλαγκα ο μεγάλος ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο,Στον Άγιο Νικόλαο Αυστρουγγαρίας ο συνθέτης Μπέλα Μπάρντοκ,στο Λόκφιντ της Αγγλίας ο Αλέξανδρος Φλέμινγκ της πενικελλίνης και στην κατεχόμενη Θεσσαλονίκη ο Κεμάλ Ατατούρκ.Ήταν ένας πολυταξιδευμένος για την εποχή του άνθρωπος και όταν έφυγε το 1963 πήρε μαζί του αμέτρητες εικόνες.Από την Ανεμώτια πέρασε στη Σμύρνη και στη Μαγνησιά.Από εκεί ταξίδεψε σε διάφορες πόλεις .Στο 1916 αναχώρησε για Αμερική για να επιστρέψει σε δέκα χρόνια με κάποια καλή οικονομική κατάσταση.Τότε άρχισε τα τακτικά ταξίδια του στην Ελλάδα όπως Αθήνα Θεσσαλονίκη Βέροια κ.λ.π.
Μας έλεγε διάφορες ιστορίες από όλα αυτά τα μέρη.Εκείνο όμως που ήταν πιο ενδιαφέρον, ήταν οι ιστορίες από τον Τσακιτζή που έδρασε στην περιοχή της Μαγνησιάς(Αρχαίες Σάρδεις).Μας μιλούσε και για κάποιες σκάλες στην Αμερική.Τότε δεν καταλαβαίναμε τι ήταν..Αργότερα τις ταυτοποιήσαμε με τα ξενοδοχεία -πορνεία της εποχής όπου στις σκάλες κάθονταν οι πόρνες.Έζησε στο Νέτικ της Μασσαχουσέτης κοντά στη Βοστώνη.
Ανάμεσα σε όλα αυτά μας μιλούσε και για κάποιο βιολί που έφερε από την Αμερική.Το βιολί αυτό το είχε δανείσει σε κάποιον από το Σκαλοχώρι.Έτσι για χρόνια του ζητούσαμε να πάει να το πάρει.Κάποια στιγμή το έκανε.Πήραμε λοιπόν το πολυπόθητο όργανο που όμως δεν είχε χορδές.Μας είπε κάποιος πως οι χορδες γίνονται από τρίχες αλόγων.Βάλαμε λοιπόν στόχο να λύσουμε το πρόβλημα.Έπρεπε πάσει θυσία να βρούμε άλογο και να πάρουμε τρίχες από την ουρά του.Έτσι κάποιος μας σύστησε να ζητήσουμε από κάποιον που είχε μουλάρι, αφού άλογα δεν υπήρχαν ,να κόψει τις τρίχες και να μας τις δώσει.Την επιχείρηση αυτή ανέλαβε η γιαγιά μου η Αναστασία που μας αγαπούσε πολύ.Κάποιος γείτονάς της είχε ένα καλό μουλάρι .Πήγε λοιπόν και του ζήτησε τις τρίχες λέγοντάς του ότι τις θέλει για γιατρικό.Ο καλοκάγαθος άνθρωπος απόρησε αλλά αμέσως ανταποκρίθηκε.Έτσι αποκτήθηκαν οι υποτιθέμενες χορδές.Έτσι άρχισε η κατασκευή που βέβαια δεν κατέληξε αφού κάποιος είπε ότι στις χορδές βάζουμε και ρετσίνι.Έτσι κάποιος άλλος επιστρατεύτηκε και μας έφερε από τον Πευκώνα λίγο ρετσίνι .Αρχίσαμε να περνούμε τις τρίχες με το ρετσίνι οπότε επήλθε η οριστική καταστροφή.Έκτοτε αγνοείται η τύχη του βιολιού.
Ο παππούς μου ο Πανανής (Παναγιώτης) Βλάμης γεννήθηκε το 1881.Τη χρονιά αυτή γεννήθηκε στη Μάλαγκα ο μεγάλος ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο,Στον Άγιο Νικόλαο Αυστρουγγαρίας ο συνθέτης Μπέλα Μπάρντοκ,στο Λόκφιντ της Αγγλίας ο Αλέξανδρος Φλέμινγκ της πενικελλίνης και στην κατεχόμενη Θεσσαλονίκη ο Κεμάλ Ατατούρκ.Ήταν ένας πολυταξιδευμένος για την εποχή του άνθρωπος και όταν έφυγε το 1963 πήρε μαζί του αμέτρητες εικόνες.Από την Ανεμώτια πέρασε στη Σμύρνη και στη Μαγνησιά.Από εκεί ταξίδεψε σε διάφορες πόλεις .Στο 1916 αναχώρησε για Αμερική για να επιστρέψει σε δέκα χρόνια με κάποια καλή οικονομική κατάσταση.Τότε άρχισε τα τακτικά ταξίδια του στην Ελλάδα όπως Αθήνα Θεσσαλονίκη Βέροια κ.λ.π.
Μας έλεγε διάφορες ιστορίες από όλα αυτά τα μέρη.Εκείνο όμως που ήταν πιο ενδιαφέρον, ήταν οι ιστορίες από τον Τσακιτζή που έδρασε στην περιοχή της Μαγνησιάς(Αρχαίες Σάρδεις).Μας μιλούσε και για κάποιες σκάλες στην Αμερική.Τότε δεν καταλαβαίναμε τι ήταν..Αργότερα τις ταυτοποιήσαμε με τα ξενοδοχεία -πορνεία της εποχής όπου στις σκάλες κάθονταν οι πόρνες.Έζησε στο Νέτικ της Μασσαχουσέτης κοντά στη Βοστώνη.
Ανάμεσα σε όλα αυτά μας μιλούσε και για κάποιο βιολί που έφερε από την Αμερική.Το βιολί αυτό το είχε δανείσει σε κάποιον από το Σκαλοχώρι.Έτσι για χρόνια του ζητούσαμε να πάει να το πάρει.Κάποια στιγμή το έκανε.Πήραμε λοιπόν το πολυπόθητο όργανο που όμως δεν είχε χορδές.Μας είπε κάποιος πως οι χορδες γίνονται από τρίχες αλόγων.Βάλαμε λοιπόν στόχο να λύσουμε το πρόβλημα.Έπρεπε πάσει θυσία να βρούμε άλογο και να πάρουμε τρίχες από την ουρά του.Έτσι κάποιος μας σύστησε να ζητήσουμε από κάποιον που είχε μουλάρι, αφού άλογα δεν υπήρχαν ,να κόψει τις τρίχες και να μας τις δώσει.Την επιχείρηση αυτή ανέλαβε η γιαγιά μου η Αναστασία που μας αγαπούσε πολύ.Κάποιος γείτονάς της είχε ένα καλό μουλάρι .Πήγε λοιπόν και του ζήτησε τις τρίχες λέγοντάς του ότι τις θέλει για γιατρικό.Ο καλοκάγαθος άνθρωπος απόρησε αλλά αμέσως ανταποκρίθηκε.Έτσι αποκτήθηκαν οι υποτιθέμενες χορδές.Έτσι άρχισε η κατασκευή που βέβαια δεν κατέληξε αφού κάποιος είπε ότι στις χορδές βάζουμε και ρετσίνι.Έτσι κάποιος άλλος επιστρατεύτηκε και μας έφερε από τον Πευκώνα λίγο ρετσίνι .Αρχίσαμε να περνούμε τις τρίχες με το ρετσίνι οπότε επήλθε η οριστική καταστροφή.Έκτοτε αγνοείται η τύχη του βιολιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου