17.ΠΟΙΗΣΗ
ΑΙΩΝΑΣ (αρχικό)
Αλυσοδέθηκε η χαρά της δημιουργίας
με ευφάνταστα δεσμά,
Μέσα σε λευκά πλαστικά κελιά
αόρατων και ανώνυμων δεσμοφυλάκων,
Μέσα σε αποκρουστικές αίθουσες
απόκοσμου νεοδωρικού design
Με μπόλικο τεχνητό φως
και ατμόσφαιρα συνωμοσίας.
Τα υποκείμενα νεανικές συνειδήσεις
ποδοπατημένες με τριάκοντα αργύρια
Και με δεμένες τις ψυχές τους
από μπλεγμένα καλώδια επικοινωνίας.
Τσακισμένα τα τελευταία ίχνητης προσωπικότητας
ακόμα και των εκλεκτών .
Θύματα της ανασφάλειας των αόρατων αφεντικών.
Άγχος καθημερινό τους η απώλεια των δεσμών τους,
Η σκουριά των αλυσίδων τους,
Που διαρκώς τις συντηρούν
Με αντιοξειδωτικά μαντζούνια μαύρης υπομονής.
Τη ζεστή ανθρώπινη συνεργασία
Που λειαίνει πολλές από τις γωνίες,
Αντικατέστησε η στεγνή μονοδρομική επικοινωνία με fax
Και η δύσμορφη εικόνα του skype.
Αυτά ας γίνουν τουλάχιστον μπούμεραγκ
Στην υπηρεσία της οργάνωσης
Μιας παγκόσμιας ταξικής αυτογνωσίας
Της καταπιεσμένης διανόησης,
Απέναντι στη λαίλαπα της νεοδουλείας.
Απέναντι σε όσους γυρίζουν τα ρολόγια πίσω,
Τους ανιστόρητους στη ρότα της ανθρωπότητας,
Που καμώνονται πως δεν θυμούνται
Ότι οι καβο Μαλιάδες αγριεμένοι πάντα καραδοκούν.
21os ΑΙΩΝΑΣ
Αλυσοδέθηκε η χαρά της δημιουργίας
Με ευφάνταστα δεσμά,
Μέσα σε λευκά πλαστικά κελιά
Αόρατων και ανώνυμων δεσμοφυλάκων
Μέσα σε αποκρουστικές αίθουσες
Απόκοσμου νεοδωρικού design.
Συνειδήσεις ποδοπατημένες
Με τριάκοντα αργύρια.
Πισθάγκωνα δεμένες οι ψυχές
Με ατέλειωτα καλώδια επικοινωνίας.
Τσακισμένα τα τελευταία ίχνη
Της προσωπικότητας των εκλεκτών.
Άγχος καθημερινό η απώλεια των δεσμών τους
Η σκουριά των αλυσίδων τους,
Που διαρκώς τις συντηρούν με αντιοξειδωτικά μαντζούνια.
Στη θέση της ζεστής ανθρώπινης συνεργασίας
Η επικοινωνία με τα fax και τη δύσμορφη εικόνα του skype.
Την ανθρωπιά ,το χαμόγελο τα κατασπάραξε
Η υποκρισία και η τερατογένεση.
Τα πλοία της γνώσης ταξιδεύουν με ταχύτητες αστραπής
Μα ο βράχος του καβο Μαλιά περιμένει
Ασάλευτος ,αδηφάγος,αχόρταγος,
Και ο νόστος των απελπισμένων ,
Δεν είναι καπνός ανωθρώσκων
Αλλά σπηλιάδια απόκρημνα και λιβάδια
Γεμάτα κόκκινες παπαρούνες .
Παναγιώτης Γ.Παπαδέλλης
Το ποίημα αυτό βραβεύτηκε με B! έπαινο στον 3ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του 2012-2013 που προκηρύχτηκε από το Σωματείο <<Πνευματική Συντροφιά Λεμεσού Κύπρου>>
ΑΙΩΝΑΣ (αρχικό)
Αλυσοδέθηκε η χαρά της δημιουργίας
με ευφάνταστα δεσμά,
Μέσα σε λευκά πλαστικά κελιά
αόρατων και ανώνυμων δεσμοφυλάκων,
Μέσα σε αποκρουστικές αίθουσες
απόκοσμου νεοδωρικού design
Με μπόλικο τεχνητό φως
και ατμόσφαιρα συνωμοσίας.
Τα υποκείμενα νεανικές συνειδήσεις
ποδοπατημένες με τριάκοντα αργύρια
Και με δεμένες τις ψυχές τους
από μπλεγμένα καλώδια επικοινωνίας.
Τσακισμένα τα τελευταία ίχνητης προσωπικότητας
ακόμα και των εκλεκτών .
Θύματα της ανασφάλειας των αόρατων αφεντικών.
Άγχος καθημερινό τους η απώλεια των δεσμών τους,
Η σκουριά των αλυσίδων τους,
Που διαρκώς τις συντηρούν
Με αντιοξειδωτικά μαντζούνια μαύρης υπομονής.
Τη ζεστή ανθρώπινη συνεργασία
Που λειαίνει πολλές από τις γωνίες,
Αντικατέστησε η στεγνή μονοδρομική επικοινωνία με fax
Και η δύσμορφη εικόνα του skype.
Αυτά ας γίνουν τουλάχιστον μπούμεραγκ
Στην υπηρεσία της οργάνωσης
Μιας παγκόσμιας ταξικής αυτογνωσίας
Της καταπιεσμένης διανόησης,
Απέναντι στη λαίλαπα της νεοδουλείας.
Απέναντι σε όσους γυρίζουν τα ρολόγια πίσω,
Τους ανιστόρητους στη ρότα της ανθρωπότητας,
Που καμώνονται πως δεν θυμούνται
Ότι οι καβο Μαλιάδες αγριεμένοι πάντα καραδοκούν.
21os ΑΙΩΝΑΣ
Αλυσοδέθηκε η χαρά της δημιουργίας
Με ευφάνταστα δεσμά,
Μέσα σε λευκά πλαστικά κελιά
Αόρατων και ανώνυμων δεσμοφυλάκων
Μέσα σε αποκρουστικές αίθουσες
Απόκοσμου νεοδωρικού design.
Συνειδήσεις ποδοπατημένες
Με τριάκοντα αργύρια.
Πισθάγκωνα δεμένες οι ψυχές
Με ατέλειωτα καλώδια επικοινωνίας.
Τσακισμένα τα τελευταία ίχνη
Της προσωπικότητας των εκλεκτών.
Άγχος καθημερινό η απώλεια των δεσμών τους
Η σκουριά των αλυσίδων τους,
Που διαρκώς τις συντηρούν με αντιοξειδωτικά μαντζούνια.
Στη θέση της ζεστής ανθρώπινης συνεργασίας
Η επικοινωνία με τα fax και τη δύσμορφη εικόνα του skype.
Την ανθρωπιά ,το χαμόγελο τα κατασπάραξε
Η υποκρισία και η τερατογένεση.
Τα πλοία της γνώσης ταξιδεύουν με ταχύτητες αστραπής
Μα ο βράχος του καβο Μαλιά περιμένει
Ασάλευτος ,αδηφάγος,αχόρταγος,
Και ο νόστος των απελπισμένων ,
Δεν είναι καπνός ανωθρώσκων
Αλλά σπηλιάδια απόκρημνα και λιβάδια
Γεμάτα κόκκινες παπαρούνες .
Παναγιώτης Γ.Παπαδέλλης
Το ποίημα αυτό βραβεύτηκε με B! έπαινο στον 3ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του 2012-2013 που προκηρύχτηκε από το Σωματείο <<Πνευματική Συντροφιά Λεμεσού Κύπρου>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου