80..O ΣΥΜΕΩΝ ΓΑΛΚΑ

80.ΣΥΜΕΩΝ ΓΑΛΚΑ

      Ο Συμεών Γάλκα ή  Γκάλκα ήταν ένας νεαρός Κοζάκος  Ρωσοουκρανικής  καταγωγής που έφτασε στην Ελλάδα το 1920 με την ψυχή στο στόμα .Πρέπει να ήταν τότε γύρω στα 15 του χρόνια. Γιός  στρατιωτικού του λευκού  στρατού που οι γονείς του  σφαγιάστηκαν από τους Μπολσεβίκους στη μάχη της Κριμαίας.Ο μικρός Συμεών μαζί με άλλους φυγάδες παραλήφθηκε από την περιοχή αυτή από πλοίο της συμμαχικής ΑΝΤΑΝΤ και αποβιβάστηκε είτε στη Λήμνο με τους 5000 εξόριστους, είτε κατευθείαν στη Σκάλα Καλλονής με τη μέθοδο της διασποράς τους στα λιμάνια της Μεσογείου που εφάρμοσε η συμμαχία .Οι συνθήκες στη Λήμνο δεν ήταν καλές και πολλοί πέθαναν από κακουχίες. Έτσι ίσως τότε να έφυγε και κάποιο   καΐκι τον έβγαλε στη στεριά στη Σκάλα Καλλονής.Εκεί τον παρέλαβε ένας Ανεμωτίσιος ο Τζινέρης. Έτσι ο Συμεών εγκαταστάθηκε στην Ανεμώτια και ζούσε με την οικογένεια του σωτήρα του. Ο Τζινιέρης ήταν πατέρας  τεσσάρων κοριτσιών και δύο αγοριών.Τα παιδιά μέχρι που μεγάλωσαν τον θεωρούσαν αδελφό τους. Επειδή όμως ο Τζινιέρης πέθανε νωρίς  τα ηνία της οικογένειας τα ανέλαβε ο Συμεών που  φρόντισε να παντρέψει και τα τέσσερα κορίτσια της. Την Αναστασία,την Πολυξένη,την Ευγενία και την Αλκυόνη.  Τα δύο αγόρια έφυγαν στην Αμερική. Στη συνέχεια  τον πήρε στο σπίτι του στην <<Κούκλα.>> και ζούσαν μαζί ο  θείος μου Ηλίας Βλάμης με τη σύζυγo του , τη θεία Πολυξένη.Ήταν ακριβώς απέναντι από το σπίτι της γιαγιάς μου Αναστασίας συζ. Πανανή Βλάμη εκεί όπου και εγώ κι έζησα περίπου ένα χρόνο. Θυμάμαι όμως ότι ο Συμεών δεν έμενε όλο το χρόνο με το θείο Ηλία παρά μόνο τους χειμερινούς μήνες, που έκανε πολύ κρύο. Τον υπόλοιπο χρόνο ζούσε με το κοπάδι του στη Νταγαμή στη θέση <<Καρύδι>>.  Θυμάμαι επίσης ότι ήταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος ,που κατέβαινε στο καφενείο και καθόταν αμίλητος δίπλα σε αυτούς πουν έπαιζαν χαρτιά  η τάβλι. Ήταν Χριστιανός Ορθόδοξος και τακτικός αναγνώστης της έκδοσης της  εκκλησίας<<η φωνή του κυρίου >>. Ο Συμεών  λένε προς το τέλος της ζωής του είχε κάποιο κρύωμα και για να το καταπολεμήσει έπινε πετρέλαιο. Πέθανε σε ηλικία περίπου 60 ετών το 1963. Έτσι έφυγε  από τη ζωή ένας άγνωστος  περιπλανώμενος  καλοκάγαθος άνθρωπος που η φύτρα του και οι συνθήκες που τον έφεραν στην Ελλάδα όπως και η τύχη της οικογένειάς του στη Ρωσία είναι άγνωστες. 

     Tυχαία ένας φίλος μου και συνάδελφος, στις 16 Σεπτεμβρίου 2017 μου ανέφερε ότι είχε πληροφορηθεί τα γεγονότα με τους Ρώσους πρόσφυγες την περίοδο 1920 από τις δημοσιευμένες  στον τύπο και την τηλεόραση  επισκέψεις Ρώσων πολιτών, που ζητούσαν πληροφορίες για συγγενείς τους της εποχής αυτής.

       Επισκέφθηκα την ηλεκτρονική εφημερίδα LemnosReport.gr και στο άρθρο της με τίτλο Ρωσία –Λήμνος:Μύθος και Ιστορία βρήκα το παρακάτω τμήμα του κειμένου του Κ.Σκούρα.Γράφει ο παραπάνω συντάκτης:

        << Οι τελευταίοι Κοζάκοι αποβιβάστηκαν στη Λήμνο, το Νοέμβριο του 1920. Οι εξόριστοι ήρθαν στο νησί μαζί με τις οικογένειές τους και έμειναν στη Λήμνο μέχρι το Δεκέμβρη του 1921. Οι πρόσφυγες είχαν φέρει μαζί τους ότι με κόπο κατάφεραν να διασώσουν από τους μπολσεβίκους. Από το Μάρτιο του 1920 έως και το Δεκέμβριο του 1921 πέθαναν στη Λήμνο 350 περίπου Ρώσοι. Ανάμεσα τους ήταν και 82 παιδιά. Οι πιο πολλοί ενταφιάστηκαν στο Πορτιανού,  στη θέση Πούντα ενώ 29 άτομα ενταφιάστηκαν στο συμμαχικό νεκροταφείο στο Μούδρο. Οι Ρώσοι που ήρθαν στη Λήμνο τα τελευταία χρόνια, βρήκαν το νεκροταφείο των Κοζάκων, περιέφραξαν το χώρο κι έστησαν στο σημείο του νεκροταφείου, ένα μεγάλο άσπρο μαρμάρινο σταυρό>>.

           Έστειλα μήνυμα στην εφημερίδα και αφού τους έδωσα μικρό δείγμα της υπόθεσης Συμεών Γκάλκα  ή Γάλκα περιμένω απάντηση για να δω αν υπάρχει ενδιαφέρον για την περίπτωση του αγαπημένου μου Συμεών.

ή

                 Μνημείο που έστησαν το 1921 οι πρόσφυγες  στην Πορτιανού Λήμνου