Translate

Σάββατο 15 Αυγούστου 2020

89.ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΜΑΚΡΙΑ-Διασκευή πάνω στο ποίημα του Dylan Tomas


ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΜΑΚΡΙΑ

 

Διασκευή του Παναγιώτη Γ.Παπαδέλλη

Πάνω στο ποίημα του Dylan Tomas

I have longed to move away.

 

Θέλω να φύγω ,να φύγω μακριά

Απόσταση να πάρω από το ψέμα,

Από των φόβων των παλιών το σπαραγμό,

Που μεγαλώνει όσο έρχεται το γέρμα.

 

Σέρνεται  το φως πάνω απ’ τους λόφους

Κι άλικο μέσα στα  κύματα  βουτά,

Τρίτωνες προσπερνά  και Νηρηίδες 

Στο αέναο  του μνήμα ξενυχτά.

 

Θέλω να φύγω, να φύγω μακριά

Από τις ψεύτικες να βγω φιλοφρονήσεις,

Απ’ τα  τραγούδια ,την ηχώ των ξωτικών

Που βγάζουν στα χαρτιά μου  αντηχήσεις.

 

Πολύ όμως φοβάμαι το καινούριο

Απ’το παλιό μην τάχα νοθευτεί,

Μισότυφλος μη μείνω από κροτίδα

Που καίγεται και πάει να εκραγεί.

 

Αλλ’ ούτε και ο τρόμος του θανάτου,

Το σούφρωμα  των χειλιών στ’ ακουστικό,

Kαι του καπέλου μου oι χαιρετούρες,

Θα μ’ έριχναν σε κρεβάτι νεκρικό.

 

Αν πέθαινα μαζί τους δε με νοιάζει

Μα ο νους μου έχει κλονιστεί,

Αν είν’ αλήθεια η είναι ένα ψέμα

Στα δυο η σκέψη μου έχει μοιραστεί.

 


Σάββατο 18 Ιουλίου 2020


88.Αιολικοί στίχοι

Απ’ το διάσελο του Όρδυμνου σαν περάσεις,
Στάσου ν’ αφουγκραστείς  τη νύχτα.
Άνοιξε τ’αυτιά σου και θ’ακούσεις
Επίμονους απόκοσμους ψίθυρους της γης.
Μην τρομάξεις όμως, είναι μούσες,
Που έρχονται να υψώσουν ύμνους
Πάνω απ’τις σκόρπιες πέτρες των ωδίνων
Της   αρχέγονης δημιουργίας.
Τους ύμνους που  μπερδεύονται σε ένα
Εξαίσιο ρετσιτατίβο  με το θρήνο
Της χαροκαμένης Καλλιόπης.
Το διάφανο Λεσβιακό φεγγαρόφωτο
Εξαγνίζει, θεοποιεί όλες τις εικόνες
Του γύρω σεληνιακού τοπίου .
Μαζί  τους αγιοποιεί κι αυτές
Τις γραμμόσυρτες  επίμονες πικροδάφνες.
Που φαίνεται πως κάποιο μεταφυσικό χέρι τις έσπειρε
Στις μισγάγκειες των στεγνών λοφοπλαγιών.
Κι οι νεροσταλιές του ευχέλαιου
Της Μονής Υψηλού, που τις κρατούν ζωντανές,
Ανέλαβαν  και τη μουσική επένδυση
Ψάλλοντας αλληλούια στο απέραντο
Μουσείο  του  τοκετού της φύσης.
Τέλος οι παράλληλοι ασταμάτητοι
Αιγαιοπελαγίτικοι  αέρηδες
Που περνούν πάνω απ’τα αρμυροκάμπια tου Γαββαθά
Ενώνονται μαζί τους ,ανακατεύονται ,
Kαι γίνονται φωνές της γης.
Ύστερα φτάνουν ώσαμε τα πετροκκλήσια
Των  μοναχικών βιβλικών Άη Λιάδων,