Do Not Go Gentle Into That Good Night
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieve it on its way,
Do not go gentle into that good night.
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.
2.Mην Πηγαίνεις Ήρεμα Σ’ αυτή Την Ωραία Νύχτα.
Μην πηγαίνεις ήρεμα σ’ αυτή την ωραία νύχτα,
Οι γέροντες πρέπει με κραυγές να φλέγονται και να παραληρούν·
Οργή, οργή για το φως που τελειώνει.
Αν και οι σοφοί ξέρουν ότι στο τέλος τους καιροφυλακτεί το σκοτάδι
Αφού οι λέξεις τους σκορπίστηκαν και δεν σπινθηρίζουν πια,
Δε βαδίζουν ήρεμα προς αυτή τη όμορφη νύχτα.
Καλοί άνθρωποι ,στο τελευταίο τους κύμα ,κλαίνε για το κέφι που έχασαν
Με ασήμαντες πράξεις ,που θα ήταν χορός σε μια θαλερή αγκαλιά.
Οργή, οργή για στο φως που τελειώνει.
Δύστροποι που αγκάλιασαν και τραγούδησαν τον ήλιο στο πέταγμα του,
Μετάνιωσαν και θρηνούν, αλίμονο αργά πια , τώρα που πάει να δύσει,
Δε βαδίζουν ήρεμα προς αυτή την όμορφη νύχτα.
Άνθρωποι σοβαροί ,κοντά στη δύση τους ,βλέπουν με μια σβησμένη ματιά,
Ότι ,τα τυφλά μάτια τους θα μπορούσαν να φωτιστούν σαν μετεωρίτες
και να γίνουν χαρωπά,
Οργή, οργή για το φως που τελειώνει.
Μην πηγαίνεις ήρεμα σ’ αυτή την ωραία νύχτα.
