Από δημοσίευμα της ΕΡΑ Αιγαίου αντιγράφω.
Και συγχαίρω θερμά τους
διοργανωτές του συλλόγου αμπελουργών του χωριού
Και τη συνεταιριστική
Κοιν.Σ.Επ. Ηφαίστειο Ανεμότιας για τη μοναδική
δραστηριότητά της.
Την Κυριακή 17/11/2019 το φιλόξενο χωριό της Ανεμώτιας
υποδέχτηκε με τον καλύτερο τρόπο τον τελευταίο για το 2019 αγώνα ορεινής
ποδηλασίας στη Λέσβο.
Από το πρωί της Κυριακής τα αποστακτήρια είχαν πλημμυρίσει με τις μυρουδιές τους όλο το χωριό. Η θερμή μέρα του Νοέμβρη ανέβασε τόσο τη θερμοκρασία όσο έπρεπε. Ήλιος, ζέστη κι ευχάριστη ατμόσφαιρα ήταν στοιχεία σπάνια για μήνα Νοέμβριο. Όσο σπάνιο είναι και το τοπίο στο χωριό… Σε ηφαίστειο πριν εκατομμύρια χρόνια, κρατήρα, καλντέρα με τον πυθμένα να χρησιμοποιείται για καλλιέργεια αμπελιού, στο πλέον άδεντρο τμήμα της Λέσβου, δεν περίμενες να δεις τέτοια βλάστηση. Ελιές σ’ ολόκληρη την πλαγιά, σ’ ένα τοπίο που δεν στερείται ούτε νερά, ούτε πράσινο, έχοντας και αρκετά άλλα είδη δέντρων! Στον κάμπο τα ευθυγραμμισμένα αμπέλια το ένα μετά το άλλο, σε ταξιδεύουν σ’ άλλα μέρη, εκτός Ελλάδας! Το χωριουδάκι είναι ιδιαίτερα γραφικό με παραδοσιακά σπίτια, πλακόστρωτα δρομάκια, μεγάλες κλίσεις, χτισμένο αμφιθεατρικά πάνω στη βραχώδη πλευρά του βουνού με θέα τον κάμπο. Η εκκίνηση είχε στηθεί μπροστά στο κόσμημα του χωριού, το σχολείο, που δυστυχώς εδώ και χρόνια δεν λειτουργεί πια, μια και ο ελάχιστος αριθμός των παιδιών που ζουν στο χωριό μεταβαίνουν καθημερινά στη γειτονική Φίλια για την εκπαίδευσή τους. Συνήθης κατάσταση για τα χωριά της Λέσβου που αντιμετωπίζουν την ερήμωση μέρα με τη μέρα. Η Ανεμώτια όμως δεν είναι καθόλου μικρό χωριό. Σε υψόμετρο 375 μέτρα πάνω απ τη θάλασσα έχει πάνω από 400 καλοδιατηρημένα πετρόχτιστα, παραδοσιακά πανέμορφα σπιτάκια, έχει μόνιμο πληθυσμό 450 κατοίκους, που το καλοκαίρι όμως γίνονται περισσότεροι. Κλασικά καφενεδάκια πλαισιώνουν την κεντρική πλατεία που μάλλον το καλοκαίρι θα γίνονται το κέντρο του χωριού. Εντύπωση προκαλεί και ο Ι. Ναός Μεταμόρφωσης Σωτήρος με το μοναδικό σκαλιστό πέτρινο τέμπλο.
Η γενική εικόνα που άφησε το χωριό στους Λέσβιους που
δεν το είχαν επισκεφτεί ξανά, ήταν μαγευτική. Πάνω απ’ όλα βέβαια σ’ ένα μέρος
σε κερδίζουν οι άνθρωποι. Κι εδώ έκαναν τα “πάντα”. Ο αγώνας Ορεινής Ποδηλασίας
ήταν μόνο μία από τις 20 περίπου εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα το 2ήμερο 16-17
Νοεμβρίου, όπως δράσεις δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, περίπατος στην
καλδέρα του ηφαιστείου, εκδηλώσεις γευσιγνωσίας, τοπικές γεύσεις, περιηγήσεις
στα καλντερίμια, παραδοσιακή μουσική, χορευτικές παραστάσεις, εικαστικά
δρώμενα, εκθέσεις φωτογραφικού και λαογραφικού υλικού, ομιλίες, ημερίδες κ.α.Από το πρωί της Κυριακής τα αποστακτήρια είχαν πλημμυρίσει με τις μυρουδιές τους όλο το χωριό. Η θερμή μέρα του Νοέμβρη ανέβασε τόσο τη θερμοκρασία όσο έπρεπε. Ήλιος, ζέστη κι ευχάριστη ατμόσφαιρα ήταν στοιχεία σπάνια για μήνα Νοέμβριο. Όσο σπάνιο είναι και το τοπίο στο χωριό… Σε ηφαίστειο πριν εκατομμύρια χρόνια, κρατήρα, καλντέρα με τον πυθμένα να χρησιμοποιείται για καλλιέργεια αμπελιού, στο πλέον άδεντρο τμήμα της Λέσβου, δεν περίμενες να δεις τέτοια βλάστηση. Ελιές σ’ ολόκληρη την πλαγιά, σ’ ένα τοπίο που δεν στερείται ούτε νερά, ούτε πράσινο, έχοντας και αρκετά άλλα είδη δέντρων! Στον κάμπο τα ευθυγραμμισμένα αμπέλια το ένα μετά το άλλο, σε ταξιδεύουν σ’ άλλα μέρη, εκτός Ελλάδας! Το χωριουδάκι είναι ιδιαίτερα γραφικό με παραδοσιακά σπίτια, πλακόστρωτα δρομάκια, μεγάλες κλίσεις, χτισμένο αμφιθεατρικά πάνω στη βραχώδη πλευρά του βουνού με θέα τον κάμπο. Η εκκίνηση είχε στηθεί μπροστά στο κόσμημα του χωριού, το σχολείο, που δυστυχώς εδώ και χρόνια δεν λειτουργεί πια, μια και ο ελάχιστος αριθμός των παιδιών που ζουν στο χωριό μεταβαίνουν καθημερινά στη γειτονική Φίλια για την εκπαίδευσή τους. Συνήθης κατάσταση για τα χωριά της Λέσβου που αντιμετωπίζουν την ερήμωση μέρα με τη μέρα. Η Ανεμώτια όμως δεν είναι καθόλου μικρό χωριό. Σε υψόμετρο 375 μέτρα πάνω απ τη θάλασσα έχει πάνω από 400 καλοδιατηρημένα πετρόχτιστα, παραδοσιακά πανέμορφα σπιτάκια, έχει μόνιμο πληθυσμό 450 κατοίκους, που το καλοκαίρι όμως γίνονται περισσότεροι. Κλασικά καφενεδάκια πλαισιώνουν την κεντρική πλατεία που μάλλον το καλοκαίρι θα γίνονται το κέντρο του χωριού. Εντύπωση προκαλεί και ο Ι. Ναός Μεταμόρφωσης Σωτήρος με το μοναδικό σκαλιστό πέτρινο τέμπλο.
Στα αγωνιστικά τώρα … Το τερέν απαιτητικό!
Μέσα στα πρώτα 4 χιλιόμετρα στην παράκαμψη πάνω απ’ το χωριό, ανηφόρες, πέτρες και βράχια είχαν είδη στείλει 4 αγωνιζόμενους εκτός αγώνα. Στη συνέχεια πέρασμα ξανά μέσα από τα πανέμορφα σοκάκια του χωριού όπου περίμεναν ντόπιοι θεατές, όσοι φίλοι των αγωνιζόμενων είχαν έρθει μαζί τους από τη Μυτιλήνη, αλλά και όσοι είχαν έρθει για τις παράλληλες δράσεις. Το πλακόστρωτο μετά το χωριό οδήγησε μερικούς ακόμα στην εγκατάλειψη. Ακολουθούσε ο κάμπος με την ευχάριστη διαδρομή ανάμεσα στους αμπελώνες, μια τεράστια κατηφόρα που έφτανε ως την περιοχή “Ποταμιά” και μετά… όλο πάλι ανηφόρα ως το χωριό. Στα τελευταία χιλιόμετρα πριν την είσοδό μας στο χωριό είχαμε την ευκαιρία να ποδηλατίσουμε δίπλα στο πολυάριθμο γκρουπ του πεζοπορικού συλλόγου “Ορειάς” που σε παράλληλη δράση επέστρεφε στην Ανεμώτια.
Σαραϊδάρης και Αλεξίου επικράτησαν απ την αρχή στις πρώτες θέσεις σε έναν αγώνα τακτικής, έφτασαν μαζί μέχρι το τέλος για να πάρει πρώτος την καρό σημαία ο Αλεξίου που κέρδισε στα τελευταία μέτρα το σπριντ. Ακολούθησαν οι βραβεύσεις μέσα στο κτήριο του σχολείου με πλήθος επισήμων που βράβευσαν ένας ένας τους νικητές όλων των κατηγοριών.
Ο Σύλλογος Αμπελουργών Ανεμότιας Λέσβου “ο Κάμπος” και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου συνδιοργάνωσαν τον αγώνα ο οποίος ήταν υπό την αιγίδα του Δήμου Δυτικής Λέσβου, της Τοπικής Κοινότητας Ανεμότιας και της Ελληνικής Ποδηλατικής Ομοσπονδίας. Υποστηρίχθηκε από την Κοιν.Σ.Επ. Ηφαίστειο Ανεμότιας, τον Ποδηλατικό Σύλλογο Λέσβου και την Ελληνική Ομάδα Διάσωσης παράρτημα Λέσβου. Τεχνικός σύμβουλος του αγώνα ήταν το Lesvos Ride.
